Terug van weggeweest!
We hebben de afgelopen maanden ons blog niet bijgehouden omdat we de meesten van onze lezers persoonlijk hebben kunnen spreken in Nederland. Het was voor ons de eerste keer om weer terug te zijn in Nederland en we hebben erg genoten van ons eigen natte kikkerlandje.
We zijn inmiddels alweer een week op Centraal-Aziatische bodem en dat zullen we weten ook. Zodra we overgestapt waren in Kiev, hoorden we weer bijna alleen maar Russisch om ons heen. Gelukkig hadden we onze taalkennis niet verloren na drie maanden alleen maar Nederlands, al zijn er wel wat dingen weggezakt (sta je bij de groenteman…wat was een aubergine ook alweer?). Toen we aankwamen op het vliegveld van onze stad moesten we eerst een taxi zoeken om thuis te komen. En uiteraard hebben we teveel betaald, maar soms heb je gewoon geen zin om moeilijk te doen. Lokale mensen ritselen altijd lagere prijzen voor taxiritjes en producten op de bazaar dan buitenlanders, zelfs als die buitenlanders de taal goed spreken. Toen we lekker in de taxi zaten, kregen we het na een minuut of wat spaansbenauwd. De taxichauffeur bleek de klimaatcontrole in zijn luxe auto op 32 graden te hebben afgesteld.
Toen we thuis kwamen (om vijf uur ‘s morgens) bleek dat onze huisoppasser ook niet zo van frisse lucht hield en de ramen nauwelijks open had gehad. Met moeite hebben we alle ramen weer open gekregen, maar het heeft wel een dag of wat geduurd voor de thermometer op de 24 graden uitkwam.We begonnen met 27 graden en dat is ons toch echt iets te warm binnen.
Het was heel goed om mensen weer te ontmoeten na een lange afwezigheid. We hebben vrijdag geslapen en zijn zaterdag even langsgeweest op ons werk om hallo te zeggen. Zondag hebben we onze groep ook weer ontmoet. En in de loop van de afgelopen week hebben we op ons werk ook weer veel mensen gezien. Ondertussen hebben we de voorraadkast weer aangevuld (met locale en Nederlandse spullen) en ook de mensen van de winkels waar we altijd naartoe gaan weer gezien.
Waar we wel weer aan moeten wennen zijn de omgangsvormen hier. In de winkel zijn mensen gewend om zonder ‘hallo’ of ‘goedemorgen’ te zeggen gelijk te beginnen met ‘Geef mij ….’. Als beleefde Nederlanders groeten wij altijd eerst. Eigenlijk is dat cultureel heel onverantwoord, omdat mensen dat hier zo gewoon niet doen, maar op dit soort momenten besluiten we gewoon om ons lekker oncultureel te gedragen. Bijkomend voordeel is dat het meisje van de broodkraam en het echtpaar van de fruitkraam weer erg blij waren om ons te zien en enthousiast teruggroetten!








